Page 3 - ΑΤΗΕΡΟΜΑ-March-2020
P. 3

3




            ΣΤΗΛΗ

            ΟΜΑΔΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ


           Τσαμάκης Κ , ραλλίδης Λ , Τσίπτσιος Δ ,
                      1
                                 2
                                             3
           Mueller C , ρίζος ε 1
                    4
           1 Β΄ Ψυχιατρική Κλινική ΕΚΠΑ, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο
           «ΑΤΤΙΚΟΝ»
           2 Β΄ Καρδιολογική Κλινική ΕΚΠΑ, Πανεπιστημιακό Γενικό
           Νοσοκομείο «ΑΤΤΙΚΟΝ»
           3 South Tyneside and Sunderland NHS Foundation Trust,
           Sunderland SR47TP, UK
           4 King’s College London, Institute of Psychiatry, Psychology and
           Neuroscience, London, UK; South London and Maudsley NHS
           Foundation Trust, London, UK                       του αυτόνομου νευρικού συστήματος στον φλοιο-υποθάλαμο-
                                                              υποφυσιακό άξονα και στην καρδιολογική λειτουργία.
                                                                Ο αντίστροφος μηχανισμός φαίνεται να σχετίζεται με την
            Κατάθλιψη και καρδιολογικές                       παθοφυσιολογία της κατάθλιψης και αφορά μεταβολές της
                                                              λειτουργίας του αυτονόμου νευρικού συστήματος (μεταβολές
            παθήσεις                                          στο ισοζύγιο συμπαθητικού και παρασυμπαθητικού συστήματος,
                                                              διαταραχή του βαγοτονικού αντανακλαστικού) και διαταραχές
                                                              κινητικότητας των αιμοπεταλίων στο περιφερικό αίμα (συσσώ-
             Πρόσφατες μελέτες έχουν καταδείξει  σημαντική συσχέτιση   ρευση αιμοπεταλίων κατά σωρούς με αποτέλεσμα ενεργοποίηση
           μεταξύ κατάθλιψης και καρδιαγγειακών νοσημάτων. Ειδικότερα η   μηχανισμών θρομβογένεσης), αποτέλεσμα του παθολογικού
           κατάθλιψη φαίνεται να αποτελεί παράγοντα κινδύνου ανάπτυξης   μεταβολισμού της σεροτονίνης (νευροβιολογία της κατάθλιψης)
           στεφανιαίας νόσου (ΣΝ), που αποτελεί την πιο βασική αιτία της   με συνέπεια την πιθανή ανάπτυξη ενός καρδιακού επεισοδίου.
           καρδιακής ανεπάρκειας μιας δυνητικά σοβαρής και με υψηλό   Οι μηχανισμοί αυτοί φαίνεται να δρουν τόσο κατά την προεμ-
           δείκτη θνητότητας ανάμεσα στους πάσχοντες.         φραγματική χρονική φάση όσο και μετεμφραγματικά, δηλαδή
             Ανοσολογικοί μηχανισμοί φαίνονται να εμπλέκονται στην   οι μηχανισμοί της κατάθλιψης συμμετέχουν στην πρόκληση
           εκδήλωση τόσο της κατάθλιψης όσο και των καρδιαγγειακών   ενός εμφράγματος, αλλά παράλληλα εάν συνεχίζουν να δρουν
           νοσημάτων. Η κατάθλιψη αποτελεί την πιο συχνή αιτία νοση-  αποτελούν παράγοντα κινδύνου και μετεμφραγματικά. Επίσης,
           ρότητας σε πληθυσμό 20 – 45 ετών και προκαλεί λειτουργική   σε άλλες μελέτες εμπλέκονται κυτοκίνες ως ενδιάμεσοι παρά-
           έκπτωση λόγω των ψυχολογικών και σωματικών συμπτωμάτων   γοντες φλεγμονής που οδηγούν στην εκδήλωση κατάθλιψης
           της. Επιπρόσθετα, η αύξηση του δείκτη αυτοκτονικότητας αλλά   αλλά και καρδιαγγειακών νοσημάτων. Το επίπεδο φλεγμονής
           και επιβάρυνσης της πορείας των καρδιαγγειακών νόσων καταδει-  και νευροφλεγμονής φαίνεται να αποτελεί καθοριστικό και ανε-
           κνύει την ανάγκη ολοκληρωμένων θεραπευτικών παρεμβάσεων.  ξάρτητο παράγοντα κινδύνου για εμφάνιση τόσο κατάθλιψης
             Έχουν παρατηρηθεί, σε μεγάλο αριθμό μελετών, ειδικές νευ-  όσο και εμφράγματος του μυοκαρδίου αλλά και ανεξάρτητο
           ροψυχολογικές και συμπεριφερολογικές διαταραχές σε κατα-  μετεμφραγματικό παράγοντα κινδύνου θνητότητας.
           θλιπτικούς ασθενείς, στη βάση ενός κοινού παθοφυσιολογικού   Σε πρόσφατες μελέτες τέλος φαίνεται να σχετίζεται και το
           μηχανισμού, που φαίνεται πιθανώς να σχετίζεται αιτιολογικά με   χρόνιο άγχος ως ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου εκδήλωσης
           την αμφίδρομη σχέση κατάθλιψης και καρδιολογικών επεισοδίων.   καρδιαγγειακών νοσημάτων με ανάλογους με την κατάθλιψη
             Ειδικότερα, η αυξημένη καρδιολογική νοσηρότητα συσχετί-  παθοφυσιολογικούς μηχανισμούς και φαίνεται να δημιουργεί
           ζεται με τα αυξημένα επίπεδα κατεχολαμινών που ανευρίσκο-  το βιολογικό υπόστρωμα – ευαλωτότητα για την ανάπτυξη
           νται και στο αίμα καταθλιπτικών ασθενών. Τα αυξημένα ποσά   καταθλιπτικών εκδηλώσεων, αλλά και ΣΝ.   Σε μελέτες ασθενών
           κατεχολαμινών οδηγούν σε αυξημένες ανάγκες οξυγόνου από   με ποικίλες αγχώδεις διαταραχές έχει βρεθεί υψηλό ποσοστό
           το μυοκάρδιο λόγω αύξησης της αρτηριακής πίεσης και του   καρδιακών παθήσεων σε ορισμένες κατηγορίες αγχωδών δι-
           καρδιακού ρυθμού. Επιπροσθέτως, οι αυξημένες κατεχολαμίνες   αταραχών σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό. Τα ποσοστά
           έχουν συσχετισθεί με διαδικασίες θρομβογένεσης και επέκτασης   είναι μεγαλύτερα στη γενικευμένη αγχώδη διαταραχή και στη
           της θρομβογόνου ζώνης στα στεφανιαία αγγεία, καθώς και με   διαταραχή πανικού παρά στις φοβίες. Σε πολλές έρευνες ανα-
           την ανάπτυξη κοιλιακών αρρυθμιών σε ασθενείς με μυοκαρδιακή   φέρεται αυξημένη συννοσηρότητα μεταξύ διαταραχής πανικού
           ισχαιμία. Η εκδήλωση του εμφράγματος μυοκαρδίου (ΕΜ) και   και καρδιακών παθήσεων όπως η στηθάγχη, το ΕΜ, η πρόπτωση
           η συνοδός εγκεφαλική υποξία επηρεάζει νευρομεταβιβαστικά   της μιτροειδούς βαλβίδας, η ιδιοπαθής μυοκαρδιοπάθεια και
           συστήματα, που με τη σειρά τους επιδρούν αφενός μεν, στον   η υπέρταση. Σε μια μεγάλη έρευνα που έγινε σε 5000 ασθενείς
           προμετωπιαίο φλοιό και στη αμυγδαλή, που αποτελούν κέντρα   αφού είχε ληφθεί υπόψη η επίδραση δημογραφικών παραγόντων
           ρύθμισης του συναισθήματος και γενικότερα της ανθρώπινης   βρέθηκε ότι οι ασθενείς με κρίσεις πανικού είχαν τέσσερις φορές
           συμπεριφοράς με αποτέλεσμα την πιθανή ανάπτυξη κατάθλι-  περισσότερες πιθανότητες να πάθουν ΕΜ σε σχέση με αυτούς
           ψης, αφετέρου δε σε περιφερικά συστήματα όπως σε κέντρα   που δεν είχαν κρίσεις πανικού. Σε άλλη έρευνα αναφέρεται ότι
   1   2   3   4   5   6   7   8