Page 2 - ΑΤΗΕRΟΜΑ_2020_3

2

είτε παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου (34%). H καναγλιφλο- καρδιοπάθειας . Με βάση τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης,
16
ζίνη μείωσε σημαντικά το σύνθετο πρωτεύον καταληκτικό σημείο η δαπαγλιφλοζίνη έλαβε τον Μάιο 2020 έγκριση από τον FDA
του καρδιαγγειακού θανάτου, μη θανατηφόρου εμφράγματος για μείωση των νοσηλειών λόγω καρδιακής ανεπάρκειας και
και μη θανατηφόρου αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου [ΑΕΕ] της καρδιαγγειακής θνησιμότητας σε ασθενείς με καρδιακή
(HR 0,86; 95% CI: 0,75-0,97; P=0,02), αλλά και τις νοσηλείες λόγω ανεπάρκεια και μειωμένο κλάσμα εξώθησης (ανεξάρτητα από
καρδιακής ανεπάρκειας (HR 0,67; 95% CI 0,52-0,87), που ήταν την ύπαρξη ή όχι ΣΔ).
διερευνητικό καταληκτικό σημείο της μελέτης. Το όφελος ήταν Οι μηχανισμοί, μέσω των οποίων οι αναστολείς SGLT2 οδη-
ανεξάρτητο από το ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου ή καρδιακής γούν σε πρόληψη των επεισοδίων καρδιακής ανεπάρκειας δεν
ανεπάρκειας 10,11 . έχουν επαρκώς αποσαφηνισθεί. Κάποιοι ερευνητές έχουν προτεί-
Η μελέτη DECLARE-TIMI 58 (Dapagliflozin Effect on Cardio- νει ως πιθανό μηχανισμό τη νατριούρηση και τη συνεπακόλουθη
vascular Events-Thrombolysis in Myocardial Infarction 58), ήταν μείωση του όγκου του πλάσματος, που προκαλούν τα φάρμακα
17
η πρώτη μελέτη καρδιαγγειακής ασφάλειας, στην οποία το σύν- αυτά , ενώ άλλοι υποστηρίζουν πως η αύξηση των επιπέδων
θετο καταληκτικό σημείο, που περιελάμβανε τις νοσηλείες λόγω των κετονικών σωμάτων και η στροφή του μεταβολισμού από
καρδιακής ανεπάρκειας ή τον καρδιαγγειακό θάνατο, ήταν ένα τη χρήση γλυκόζης στη χρήση ελεύθερων λιπαρών οξέων και
από τα δύο πρωτεύοντα καταληκτικά σημεία. Στη μελέτη αυτή κετονικών σωμάτων, δρα ευνοϊκά στη λειτουργία του μυοκαρ-
εκτιμήθηκε η επίδραση της δαπαγλιφλοζίνης έναντι εικονικού δίου . Επιπλέον, υπάρχουν ενδείξεις ότι οι αναστολείς SGLT2
18
φαρμάκου, σε ασθενείς με ΣΔ τύπου 2 και είτε εγκατεστημένη προάγουν τη σύνθεση της ερυθροποιητίνης, με αποτέλεσμα
αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο (40,6%) είτε παράγοντες την αύξηση της μάζας των ερυθροκυττάρων και τη βελτίωση
καρδιαγγειακού κινδύνου (59,4%). Δεν παρατηρήθηκε σημαντι- της οξυγόνωσης του μυοκαρδίου, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό
κή μείωση του πρώτου σύνθετου καταληκτικού σημείου (οξύ σε ασθενείς με ισχαιμική καρδιοπάθεια.
έμφραγμα μυοκαρδίου, ΑΕΕ ή καρδιαγγειακός θάνατος) αλλά Συμπερασματικά, οι αναστολείς SGLT2 έχουν ευνοϊκή επί-
μειώθηκε σημαντικά το δεύτερο σύνθετο καταληκτικό σημείο δραση στην επιβράδυνση της εξέλιξης της καρδιακής ανε-
(νοσηλείες λόγω καρδιακής ανεπάρκειας ή καρδιαγγειακός πάρκειας, κυρίως σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και
θάνατος) στην ομάδα της δαπαγλιφλοζίνης. Το αποτέλεσμα μειωμένο κλάσμα εξώθησης. Οι μελέτες EMPEROR-Reduced
αυτό οφειλόταν στη μείωση των νοσηλειών λόγω καρδιακής και EMPEROR-Preserved, που αφορούν την επίδραση της εμπα-
ανεπάρκειας (HR 0,73; 95% CI: 0,61–0,88), ανεξαρτήτως ιστορικού γλιφλοζίνης σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και μειωμένο
καρδιαγγειακής νόσου . Σε μία εκ των υστέρων ανάλυση της ή διατηρημένο κλάσμα εξώθησης αντιστοίχως, βρίσκονται σε
12
DECLARE-TIMI 58, διαπιστώθηκε ότι η μείωση των νοσηλειών εξέλιξη και αναμένεται να μας δώσουν νέα στοιχεία για την επί-
λόγω καρδιακής ανεπάρκειας ήταν ανεξάρτητη από το κλάσμα δραση των αναστολέων SGLT2 και τους πιθανούς μηχανισμούς
εξώθησης, ενώ η μείωση της καρδιαγγειακής και της ολικής καρδιοπροστασίας.
θνησιμότητας αφορούσε μόνο τους ασθενείς με μειωμένο
13
κλάσμα εξώθησης (<45%) .
Σε μία πρόσφατη μετα-ανάλυση των τριών μελετών, οι ΒιΒλιογραφια
αναστολείς SGLT2 οδήγησαν σε μείωση των νοσηλειών λόγω 1. Nichols GA, et al. Congestive heart failure in type 2 diabetes: prev-
καρδιακής ανεπάρκειας κατά 31%, ανεξαρτήτως ιστορικού alence, incidence, and risk factors. Diabetes Care 2001;24:1614–9.
καρδιαγγειακής νόσου ή καρδιακής ανεπάρκειας . Η μελέ- 2. Selvin E, et al. Diabetes mellitus, prediabetes, and incidence of sub-
14
clinical myocardial damage. Circulation 2014;130:1374–82.
τη CVD-REAL (Comparative Effectiveness of Cardiovascular 3. Kannel WB, et al. Role of diabetes in congestive heart failure: the
Outcomes in New Users of SGLT-2 Inhibitors) ήταν μία μελέτη Framingham study. Am J Cardiol 1974; 34:29–34.
παρατήρησης, στην οποία διαπιστώθηκε ευνοϊκή επίδραση 4. Kannel WB, McGee DL. Diabetes and cardiovascular disease. The
των αναστολέων SGLT2 στην πρόληψη των νοσηλειών λόγω Framingham study. JAMA 1979; 241:2035–8.
καρδιακής ανεπάρκειας στην καθημερινή κλινική πράξη, σε 5. Echouffo-Tcheugui JB, et al. Temporal trends and factors associat-
ασθενείς με ΣΔ τύπου 2, εκ των οποίων 87% δεν είχαν ιστορικό ed with diabetes mellitus among patients hospitalized with heart
καρδιοαγγειακής νόσου . failure: findings from Get With The Guidelines-Heart Failure regis-
15
Στις μελέτες EMPA-REG, CANVAS και DECLARE-TIMI 58 τα try. Am Heart J 2016; 182: 9–20.
επεισόδια καρδιακής ανεπάρκειας δεν ήταν πρωτεύον κα- 6. Zelniker TA, et al. SGLT2 inhibitors for primary and secondary pre-
vention of cardiovascular and renal outcomes in type 2 diabetes:
ταληκτικό σημείο, ένα μικρό ποσοστό ασθενών (~10-15%) a systematic review and meta-analysis of cardiovascular outcome
είχε ιστορικό καρδιακής ανεπάρκειας και ο φαινότυπος της trials. Lancet 2019;393:31–9.
καρδιακής ανεπάρκειας δεν είχε καθορισθεί. Ως εκ τούτου, 7. Zinman B, et al. Empagliflozin, cardiovascular outcomes, and mor-
παρέμενε αβέβαιο για πολλά έτη κατά πόσο ήταν δυνατή η tality in type 2 diabetes. N Engl J Med 2015;373:2117–28.
γενίκευση των αποτελεσμάτων των ανωτέρω μελετών. Στη 8. Fitchett D, et al. Effects of empagliflozin on risk for cardiovascu-
μελέτη DAPA-HF, η δαπαγλιφλοζίνη έναντι εικονικού φαρμάκου, lar death and heart failure hospitalization across the spectrum
όταν χορηγήθηκε σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και of heart failure risk in the EMPA-REG OUTCOME trial. Eur Heart J
2018;39:363–70.
μειωμένο κλάσμα εξώθησης (<40%), οδήγησε σε σημαντική 9. US Food and Drug Administration. FDA approves Jardiance to re-
μείωση της επιδείνωσης καρδιακής ανεπάρκειας (HR 0,70; 95% duce cardiovascular death in adults with type 2 diabetes. Available
CI: 0,59-0,83) και της καρδιαγγειακής θνησιμότητας (HR 0,82; at: https:// www.fda.gov/news-events/press-announcements/fda-
95% CI: 0,69-0,98). Το όφελος ήταν παρόμοιο σε διαβητικούς και
μη-διαβητικούς και ανεξάρτητο από την παρουσία ισχαιμικής (συνέχεια στη σελίδα 7)

αΘΗρΩΜα • ΤΟΜΟΣ 24, ΤΕΥΧΟΣ 3, ΙΟΥΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2020