Επιμέλεια:Χ. Μιχαλακέας, Καρδιολόγος, Λ. Ραλλίδης, Καθηγητής Καρδιολογίας,
|
||||
Συσχέτιση της λιποπρωτεΐνης (α) με τον πρόοδο της αθηροσκλήρωσης
H λιποπρωτεΐνη (α) [Lp(a)] σχετίζεται με τον κίνδυνο εμφάνισης εμφράγματος μυοκαρδίου (ΕΜ). Στην παρούσα μελέτη διερευνήθηκε η σχέση ανάμεσα στα επίπεδα της Lp(a) και την πρόοδο της αθηρωματικής πλάκας σε 191 ασθενείς με σταθερή στεφανιαία νόσο (ΣΝ). Οι ασθενείς υπεβλήθησαν σε αξονική στεφανιογραφία κατά την αρχική αξιολόγηση και μετά από ένα έτος και εκτιμήθηκε η πρόοδος της αθηρωματικής πλάκας, εστιάζοντας στην παρουσία πλακών με χαμηλή ηχογένεια (πλούσιο νεκρωτικό πυρήνα). Τα αποτελέσματα αξιολογήθηκαν ανάλογα με τα επίπεδα της Lp(a) των συμμετεχόντων (διάμεση τιμή 100 mg/dL και 10 mg/dL στην ομάδα με αυξημένες τιμές και στην ομάδα με χαμηλές τιμές αντίστοιχα). Μετά από ομαλοποίηση για άλλους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου βρέθηκε ότι ασθενείς με αυξημένα επίπεδα Lp(a) εμφάνιζαν επιταχυνόμενη πρόοδο του όγκου των χαμηλής ηχογένειας αθηρωματικών πλακών.Οι ερευνητές συμπεραίνουν ότι τα αυξημένα επίπεδα Lp(a) σε ασθενείς με σταθερή ΣΝ σχετίζονται με πρόοδο της αθηρωμάτωσης των στεφανιαίων αρτηριών και αύξηση του νεκρωτικού πυρήνα, εύρημα που ενδεχομένως αιτιολογεί τον αυξημένο υπολειπόμενο κίνδυνο εκδήλωσης ΕΜ. (Kaiser Y, Daghem M, Tzolos E, et al. J Am Coll Cardiol. 2022;79(3):223-233)
|
Καρδιαγγειακός κίνδυνος σε άτομα με μηδενικό σκορ ασβεστίου
Σύμφωνα με τις αμερικάνικες κατευθυντήριες οδηγίες του 2018 άτομα ενδιαμέσου καρδιαγγειακού κινδύνου χωρίς ασβέστωση των στεφανιαίων στην αξονική στεφανιογραφία (σκορ ασβεστίου=0) δεν χρήζουν θεραπείας με στατίνη. Στην παρούσα ανάλυση αξιοποιήθηκαν δεδομένα από τη μελέτη MESA (Multi-Ethnic Study of Atherosclerosis), από 3.416 συμμετέχοντες με μηδενικό σκορ ασβεστίου μέσης ηλικίας 58 ετών που παρακολουθήθηκαν για 16 έτη. Καταγράφηκαν συνολικά 189 καρδιαγγειακά επεισόδια. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση βρέθηκε ότι από τους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου η παρουσία καπνίσματος, σακχαρώδη διαβήτη και υπέρτασης σχετίζονταν σημαντικά με την εκδήλωση οξέων επεισοδίων στους συμμετέχοντες (αναλογία κινδύνου 2,12, 1,68 και 1,57 αντίστοιχα).Οι συγγραφείς διαπιστώνουν ότι σε άτομα με μηδενικό σκορ ασβεστίου στην αξονική στεφανιογραφία το κάπνισμα, ο σακχαρώδης διαβήτης και η αρτηριακή υπέρταση σχετίζονται ανεξάρτητα με την εμφάνιση καρδιαγγειακών επεισοδίων.
(Rifai MA, Blaha MJ, Nambi V, et al. Circulation. 2022;145:259-267)
|
|||
Συνδυαστική θεραπεία μπεμπεδοϊκού οξέος και εζετιμίμπης έναντι μονοθεραπείας με εζετιμίμπη σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη και δυσλιπιδαιμία που δεν λαμβάνουν στατίνη
Σε αυτή τη φάσης 2 διπλά-τυφλή τυχαιοποιημένη μελέτη αξιολογήθηκε η αποτελεσματικότητα του σταθερού συνδυασμού 160 mg μπεμπεδοϊκού οξέος και 10 mg εζετιμίμπης έναντι μονοθεραπείας με εζετιμίμπη 10 mg στη βελτίωση των λιπιδαιμικών παραμέτρων. Συμμετείχαν 179 πάσχοντες από δυσλιπιδαιμία και σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ΣΔτ2) που τυχαιοποιήθηκαν σε συνδυαστική θεραπεία, μονοθεραπεία ή εικονικό φάρμακο, αφού προηγουμένως έιχαν λάβει εικονικό φάμακο για 5 εβδομάδες. Μετά από τρεις μήνες θεραπείας οι ασθενείς που έλαβαν συνδυαστική θεραπεία πέτυχαν μέση ελάττωση της LDL-χολ κατά 38,8% έναντι 19,5% με μονοθεραπεία εζετιμίμπης και αύξησης 0,9% με εικονικό φάρμακο. Η συνδυαστική θεραπεία οδήγησε επίσης σε μεγαλύτερη ελάττωση της CRP, χωρίς επιδείνωση παραμέτρων γλυκαιμικού ελέγχου και χωρίς περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες συγκριτικά με τις άλλες ομάδες συμμετεχόντων. Συμπερασματικά, σε ασθενείς με ΣΔτ2 και δυσλιπιδαιμία που δεν λαμβάνουν άλλη υπολιπιδαιμική θεραπεια ο συνδυασμός μπεμπεδοϊκού οξέος και εζετιμίμπης είναι αποτελεσματικός στην ελάττωση των επιπέδων της LDL-χολ.
(Bays HE, Baum SJ, Brinton EA, et al.Am J Prev Cardiol. 2021;8:100278) |
Ελαιόλαδο και θνησιμότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες
Η κατανάλωση ελαιόλαδου έχει σχετιστεί με μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου, αλλά η συσχέτιση με τη συνολική θνησιμότητα είναι ασαφής. Οι ερευνητές αξιοποίησαν δεδομένα από 60.582 φαινομενικά υγιείς γυναίκες από τη μελέτη Nurses’ Health Study και 31.081 άνδρες από τη μελέτη Health Professionals Follow-up Study στους οποίους γινόταν καταγραφή των διατροφικών συνηθειών ανά 4ετία. Σε παρακολούθηση 28 ετών καταγράφηκαν 36.856 θάνατοι. Βρέθηκε ότι συμμετέχοντες που ανέφεραν τη μεγαλύτερη κατανάλωση ελαιόλαδου (> μισή κουταλιά ή 7 γρ ημερησίως) εμφάνιζαν κατά 19% χαμηλότερη συνολική θνησιμότητα συγκριτικά με αυτούς που κατανάλωναν σπάνια ή καθόλου ελαιόλαδο. Επίσης, εμφάνιζαν χαμηλότερη καρδιαγγειακή θνησιμότητα κατά 19%, θνησιμότητα από κακοήθειες κατά 17%, θνησιμότητα από νευροεκφυλιστικά νοσήματα κατά 29% και από πνευμονοπάθειες κατά 18%. Εκτιμήθηκε ότι η αντικατάσταση 10 γρ/ημέρα μαργαρίνης, βουτύρου, μαγιονέζας και λιπαρών γαλακτοκομικών με ισοδύναμο ελαιόλαδο σχετιζόταν με ελάττωση της θνησιμότητας κατά 8-34%. |
|||
Διακοπή στατίνης και καρδιαγγειακά επεισόδια σε ηλικιωμένα άτομα
Πρόκειται για μελέτη κοορτής στη Δανία με στόχο τη διερεύνηση της επίπτωσης της διακοπής της θεραπείας με στατίνη σε άτομα ηλικίας >75 ετών. Συμπεριλήφθησαν συνολικά 67.418 χρήστες στατίνης σε πλαίσιο πρωτογενούς πρόληψης (Ν=27.463, μέσης ηλικίας 79 ετών) και δευτερογενούς πρόληψης (Ν=39.955, μέσης ηλικίας 80 ετών) και αξιολογήθηκε η εμφάνιση μειζόνων καρδιαγγειακών επεισοδίων σε βάθος πενταετίας σε αυτούς που διέκοψαν έναντι αυτών που συνέχισαν τη λήψη στατίνης. Βρέθηκε ότι η διακοπή της στατίνης οδήγησε σε αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών επεισοδίων κατά 32% και κατά 28% στην ομάδα της πρωτογενούς και δευτερογενούς καρδιαγγειακής πρόληψης αντίστοιχα. Η διακοπή της λήψης στατίνης που χορηγείτο σε πλαίσιο δευτερογενούς πρόληψης οδήγησε σε ένα επιπλέον καρδιαγγειακό επεισόδιο ανά 77 άτομα κατ’έτος. Συμπερασματικά, η διακοπή της λήψης στατίνης σε ηλικιωμένα άτομα συνοδεύεται από αύξηση του καρδιαγγειακού κινδύνου. (Thompson W, Lucas Morin L, Jarbøl DE, et al. JAMA Netw Open. 2021;4:e2136802) |