Επιμέλεια:Χ. Μιχαλακέας, Καρδιολόγος, Λ. Ραλλίδης, Καθηγητής Καρδιολογίας,
|
||||
Ανεξάρτητη συσχέτιση της λιποπρωτεΐνης (α) και της ασβέστωσης των στεφανιαίων αρτηριών με τον καρδιαγγειακό κίνδυνο
Τα αυξημένα επίπεδα της λιποπρωτεΐνης (α) [Lp(a)] και το αυξημένο σκορ ασβεστίου των στεφανιαίων αρτηριών σχετίζονται με τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου. Στην παρούσα μελέτη διερευνήθηκε η ανεξάρτητη και η συνδυασμένη συσχέτιση των δύο παραμέτρων με τον καρδιαγγειακό κίνδυνο. Αξιοποιήθηκαν δεδομένα από 4.512 συμμετέχοντες στη μελέτη MESA (Multi-Ethnic Study of Atherosclerosis) και από 2.078 συμμετέχοντες στη μελέτη DHS (Dallas Heart Study). Βρέθηκε ότι αυξημένα επίπεδα Lp(a) και σκορ ασβεστίου > 1 σχετίζονταν ανεξάρτητα με την εμφάνιση καρδιαγγειακών επεισοδίων. Συγκριτικά με συμμετέχοντες με μηδενικό σκορ ασβεστίου και φυσιολογική τιμή Lp(a), αυτοί που είχαν σκορ ασβεστίου >100 και αυξημένη Lp(a) εμφάνιζαν τον μεγαλύτερο κίνδυνο (x 4,7 φορές), ενώ άτομα με μηδενικό σκορ ασβεστίου και αυξημένη Lp(a) εμφάνιζαν παρόμοιο κίνδυνο.Οι συγγραφείς καταλήγουν ότι το σκορ ασβεστίου στην αξονική και τα επίπεδα της Lp(a) σχετίζονται ανεξάρτητα με τον καρδιαγγειακό κίνδυνο και ο συνδυασμός τους μπορεί να βοηθήσει στη διαστρωμάτωση κινδύνου φαινομενικά υγιών ατόμων στο πλαίσιο πρωτογενούς καρδιαγγειακής πρόληψης. (Mehta A, Vasquez N, Ayers CR, et al. J Am Coll Cardiol. 2022;79:757-768)
|
Λήψη παρακεταμόλης με περιεχόμενο νατρίου και καρδιαγγειακές επιπλοκές σε ασθενείς με ή χωρίς αρτηριακή υπέρταση
Η υψηλή λήψη νατρίου σχετίζεται με εμφάνιση καρδιαγγειακών επιπλοκών σε πάσχοντες από αρτηριακή υπέρταση (ΑΥ). Το γνωστό παυσίπονο παρακεταμόλη κυκλοφορεί σε δύο διαφορετικά σκευάσματα, το ένα εκ των οποίων περιέχει νάτριο. Σε αυτή την ανάλυση αξιολογήθηκε η εμφάνιση καρδιαγγειακών επεισοδίων και θανάτου σε σχέση με τη λήψη παρακεταμόλης με ή χωρίς νάτριο σε πάσχοντες από ΑΥ και σε άτομα χωρίς ΑΥ. Σε περίπου 150.000 πάσχοντες από ΑΥ καταγράφηκε ποσοστό 5,6% εμφάνισης καρδιαγγειακών επεισοδίων ανά έτος σε αυτούς που έλαβαν παρακεταμόλη που περιείχε νάτριο έναντι 4,6% αυτών που έλαβαν την ελεύθερη νατρίου μορφή παρακεταμόλης (αύξηση του κινδύνου κατά 59%). Αντίστοιχα, σε άτομα χωρίς ιστορικό ΑΥ καταγράφηκε αύξηση του καρδιαγγειακού κινδύνου κατά 45% σε αυτούς που έλαβαν παρακεταμόλη με νάτριο έναντι χωρίς νάτριο. Παρόμοια ευρήματα καταγράφηκαν όσον αφορά και στη συνολική θνητότητα των συμμετεχόντων.Οι ερευνητές συμπεραίνουν ότι η τακτική χρήση παρακεταμόλης σε μορφή που περιέχει νάτριο σχετίζεται με αύξηση του καρδιαγγειακού κινδύνου σε άτομα με ή χωρίς ΑΥ και προτείνουν την αποφυγή της συστηματικής λήψης αυτής της μορφής του παυσίπονου.
(Zeng C, Rosenberg L, Li X, et al. Eur Heart J. 2022. doi: 10.1093/eurheartj/ehac059. Online ahead of print)
|
|||
Μακροπρόθεσμες καρδιαγγειακές επιπλοκές από τη νόσο COVID-19
Λοίμωξη από τον ιό SARS-CoV-2 και η αντίστοιχη νόσος (COVID-19) έχει τεκμηριωθεί ότι προκαλεί καρδιαγγειακές επιπλοκές κατά την οξεία φάση, όμως οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της λοίμωξης στο καρδιαγγειακό σύστημα δεν είναι γνωστές. Στην παρούσα ανάλυση αξιολογήθηκαν στοιχεία από βάση δεδομένων των ΗΠΑ με 153.760 πάσχοντες από COVID-19 και συγκρίθηκαν με 5.637.647 άτομα ως σύγχρονη ομάδα ελέγχου, καθώς και με στοιχεία από 5.859.411 άτομα από το παρελθόν ως ιστορική ομάδα ελέγχου, προκειμένου να εκτιμηθεί ο κίνδυνος καρδιαγγειακών επιπλοκών στο έτος. Βρέθηκε ότι ακόμη και μετά από τις πρώτες 30 ημέρες από την αρχική λοίμωξη υπήρχε αυξημένος κίνδυνος στους νοσήσαντες από COVID-19 για εμφάνιση αρρυθμιών, ισχαιμικής ή μη-ισχαιμικής καρδιακής νόσου, περικαρδίτιδας, μυοκαρδίτιδας, καρδιακής ανεπάρκειας και θρομβοεμβολικών επεισοδίων. Αυτός ο κίνδυνος ήταν υπαρκτός ακόμη και σε ασθενείς που δεν νοσηλεύτηκαν κατά την οξεία φάση της λοίμωξης από κορωνοϊό και παρουσίαζε βαθμιαία αύξηση ανάλογα με τη βαρύτητα της λοίμωξης.Οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι ο κίνδυνος εμφάνισης καρδιαγγειακών επεισοδίων είναι αυξημένος ακόμη και μετά από ένα έτος από τη λοίμωξη απο κορωνοϊό και προτείνουν ιδιαίτερη προσοχή στο χειρισμό ασθενών που έχουν επιβιώσει από COVID-19.
(Xie Y, Xu E, Bowe B, et al.Nat Med. 2022. doi: 10.1038/s41591-022-01689-3. Online ahead of print) |
Χορήγηση ατορβαστατίνης σε πάσχοντες από COVID-19 που νοσηλεύονται στη μονάδα εντατικής θεραπείας
Πρόκειται για ανάλυση δεδομένων από την πολυκεντρική τυχαιοποιημένη μελέτη INSPIRATION/INSPIRATION-S με χορήγηση αντιπηκτικής και υπολιπιδαιμικής αγωγής σε βαρέως πάσχοντες από λοίμωξη απο κορωνοϊό με ανάγκη νοσηλείας σε μονάδα εντατικής θεραπείς (ΜΕΘ) στο Ιράν. Οι συμμετέχοντες τυχαιοποιήθηκαν σε χορήγηση 20 mg ατορβαστατίνης εναντι εικονικού φαρμάκου και αξιολογήθηκε η εμφάνιση φλεβικής ή αρτηριακής θρόμβωσης, η ανάγκη χρήσης εξωσωματικής μεμβράνης οξυγόνωσης και η θνητότητα στις 30 ημέρες. Αναλύθηκαν δεδομένα από 587 ασθενείς μέσης ηλικίας 57 ετών. Δεν βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στο πρωτογενές τελικό σημείο ανάμεσα στις δύο ομάδες, ούτε στην εμφάνιση ανεπιθύμητων ενεργειών από την αγωγή (διαταραχή ηπατικής βιοχημείας, μυοπάθεια). |
|||
Επιπολασμός δυσανεξίας στις στατίνες
Πρόκειται για μετα-ανάλυση μελετών πρωτογενούς και δευτερογενούς καρδιαγγειακής πρόληψης με αναφορά σε ποσοστά δυσανεξίας στη χορήγηση της υπολιπιδαιμικής θεραπείας. Στόχος ήταν να εκτιμηθεί ο συνολικός επιπολασμός της εμφάνισης δυσανεξίας στις στατίνες βάσει διεθνών επιστημονικών κριτηρίων και να αναγνωρισθούν παράγοντες που σχετίζονται με τη δυσανεξία. Αναλύθηκαν δεδομένα από >4.000.000 συμμετέχοντες σε 176 μελέτες (τυχαιοποιημένες και μελέτες κοορτής) και διαπιστώθηκε συνολικός επιπολασμός δυσανεξίας στις στατίνες 9,1% ανεξάρτητα από τα κριτήρια που χρησιμοποιήθηκαν για τον ορισμό. Ο επιπολασμός ήταν σημαντικά χαμηλότερος στις τυχαιοποιημένες μελέτες έναντι μελετών κοορτής (4,9% έναντι 17%). Η ηλικία, το θήλυ φύλο, η μαύρη και ασιατική φυλή, η παχυσαρκία, η παρουσία σακχαρώδη διαβήτη, ηπατοπάθειας, υποθυρεοειδισμού και νεφρικής ανεπάρκειας σχετίστηκαν θετικά με την εμφάνιση δυσανεξίας. Επίσης, η χρήση αλκοόλης και η αυξημένη δόση στατίνης σχετίστηκαν με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης δυσανεξίας.Οι συγγραφείς καταλήγουν ότι η εμφάνιση δυσανεξίας στις στατίνες έχει σχετικά χαμηλό επιπολασμό όταν η διάγνωση βασίζεται σε διεθνή κριτήρια και προτείνουν την προσεκτική αξιολόγηση των πασχόντων όταν αποδίδουν συμπτωματολογία στη λήψη στατινών (Bytyçi I, Penson PE, Mikhailidis DP, et al.Eur Heart J. 2022. doi: 10.1093/eurheartj/ehac015. Online ahead of print) |